Yorum: Beklenti (Ürperti, #2) - Maggie Stiefvater


Adı: Beklenti
Orijinal Adı: Linger
Yazarı: Maggie Stiefvater
Yayınevi: Pegasus Yayınları
Sayfa Sayısı: 384
Gooreads Puanı: 3.92
Seri: Ürperti #2 
Puanım: 4/5

Kurt kafatasındaki insan gözleri bana suyu hatırlatıyordu: Bahar göğünü yansıtan berrak su mavisi, yağmurda bulanmış bir dere kahverengisi, yazın yosun tutmaya başladığında rengi değişen göl yeşili, karla kaplı bir nehrin grisi. Eskiden yağmurla ıslanmış huşların arasından beni izleyen sadece Sam'in gözleriydi fakat şimdi bütün sürünün bakışlarını üzerimde hissediyordum; bilinen şeylerin, söze dökülmeyen şeylerin ağırlığıyla.

Özlem
Grace ve Sam birbirlerine kavuştukları anda, bir daha ayrılmamak için savaşmak zorunda kalacaklarını anlamışlardır. Sam için bu, kurtadam geçmişiyle hesaplaşmak anlamına gelmektedir; Grace içinse gittikçe belirsizleşen bir gelecekle yüzleşmek… 

Kayıp 
Bir anda dünyalarına giren yeni kurt Cole'un geçmişi ızdırap ve tehlikeyle doludur. Genç adam kendi iblisleriyle savaşırken kurt hayatına kucak açmakta ve insanlıkla bağlarını koparmaya çalışmaktadır. 

Beklenti
Grace, Sam ve Cole için hayat iki kuvvet -kurt ve insan- arasındaki mücadeleden ibarettir; aşk ise iki farklı yüzünü hep aynı anda göstermektedir: yürek parçalayan ve mest eden, özgürleştiren ve tutsak düşüren, kışkırtan ve ürküten… Ama üç gencin dünyaları parçalanırken bile beklentileri hep aşk olacaktır… 

Beklenti'nin çok büyük bir bölümü boyunca, okurun yaptığı tek şey, kitabın adına yakışır bir biçimde beklemek. (Aslında bu duruma da çok uymuyor çünkü orijinal adı Linger ama çaktırmayın.) Bir şeyler olmasını bekliyoruz. Bir şeyler olmuyor. Biraz daha bekliyoruz. Ürperti'deki durum böyle miydi, açıkçası pek hatırlamıyorum fakat Beklenti gerçekten yavaş işleyen, ağır ağır biriken bir hikaye.

Bu tarz kitaplar okuduğumda, çoğunlukla hızlı ilerleyen ve aksiyonu pek azalmayan kitaplar okuduğumdan, Beklenti'nin ilk 100 sayfasında kitabın içine girmekte biraz zorlandım. Hikayeye Cole ne zaman tam anlamıyla dahil oldu, o zaman kitaba olan ilgim biraz daha arttı çünkü Cole yeni bir durumdu. Önceki kitaptan Grace'i, Sam'i, Isabel'i tanıyoruz fakat Cole bir bilinmeyendi. (Sadece ben değil, karakterlerimiz için de öyleydi ve) hep beraber Cole'u tanımaya çalıştık.

Beni bu kitapta rahatsız eden tek bir şey vardı, o da kitabın sürekli bakış açısı değiştiriyor olması. Kitap, dört farklı karakterin (yani Cole, Sam, Grace ve Isabel'in) ağızlarından anlatılıyordu ve özellikle başlarken bu çok can sıkıcı bir durumdu. Anlatıcı değiştiren kitaplardan genelde pek hoşlanmıyorum. Kitabın ortalarına doğru anlatıcının değişmesini umursamamaya başladım ve hikaye daha bir heyecanlı akmaya başladı.

Bu tam bir "ikinci kitap"tı. Yani çok büyük bir bölümünde aşırı kritik bir şey olmadı fakat üçüncü kitapta olabilecekler için hazırlık yaptı, gibi hissettim. Sonu az çok tahmin ettiğim ama çok da beklemediğim bir şekilde bitti ve doğrusu, devamında neler olacağını da merak ediyorum! Eğer seriye Beklenti'yle başlamış olsaydık tahminen devam kitaplarını okumayı istemezdim ama bence bir ara kitap olarak o kadar da kötü değil. (Hatta sevdiğim yanları epey fazla.)

Bir kere kitap, aklımıza bir sürü soru sokuşturup kaçıyor resmen. Bunlar biraz spoiler niteliğinde oldukları için neleri merak ettiğimi söylemeyeceğim fakat bu soruların da en büyük kaynağı aslında, dört farklı karakterin anlatıyor olması. Çünkü birbirleri hakkında gözlemler yapıyorlar ve mesela, Cole'un Isabel hakkında gözlemlediği bir şey Isabel'in anlatısında asla yer etmeyebiliyor. Bu da bence bir sonraki kitap için bir sürü ilginç olasılık yaratıyor.

Eğer Ürperti'yi okuyup sevdiyseniz ve seriye devam etmek istiyorsanız, Beklenti'nin okunabilir bir kitap olduğunu düşünüyorum. Ama tek başına biraz durgun ve sıkıcı. Ama sonu çok güzeldi!

Ezgi Tülü

Boğaziçi Üniversitesi İngiliz Dili ve Edebiyatı öğrencisi. 2014'ten beri kitaplar hakkında konuşuyor.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder